www.shperacze.fora.pl

Janosz

No robaczki moje kochane, jako że mamy pewien zastój w tym temacie postanowiłem troszkę go rozruszać. Biorąc pod uwagę moją megalomanię, nieprzeciętne sposoby pojmowania istoty rzeczy i niespotykane ilości przerabianej makulatury dam tu upust swoim dywagacjom na temat: „co jest fajne a co nie zdaniem wujka Janosza i co macie z tego czytać obowiązkowo a co należy sobie odpuścić”.
Aha, jako że jestem genetycznie uwarunkowany i żywię niezrozumiałą, również przez samego siebie, niechęć do wszelkiej (prawie) literatury zachodniej będę pisał głównie o książkach/opowiadaniach polskich twórców.

Zaczynajmy, więc! Biorąc pod uwagę, że pamięć mam dobrą, ale krótką zacznę od jednej z ostatnio przerobionych przeze mnie książek, a jest nią ni mniej ni więcej tylko „Paramythia Vakkerby 1. Głową w mur”.

Okładka:
Przyznam wygląda dość kusząco. Wielki przytyrany gość odwrócony do czytelnika tyłem, z wytatuowanym na plecach kołem zębatym i wpisanym weń wszystko widzącym wolnomularskim okiem. Całość utrzymana w tonacji sinej i krwistoczerwonej. Jakieś symbole, przewody, koła zębate. Wiadomo, każdy z nas zatrzymałby na tym oko ale … odwróćmy knigę na drugą stronę a tam …

„Pokłońcie się, bracia i siostry!
Padnijcie na kolana, dzieci Maszynowego Boga!
Pokłońcie się Technomagicznemu Zakonowi Braci Konstruktorów, strażnikom Jego.
I płaczcie. A łez nie żałujcie…”

„Wnijdź w świat ORKAN FANTASY. W gąszcz paramitów. Przypowieści do cna ponurych. Historii z trzewi gnijącego miasta-matni. Snutych w nieznanym dotąd uszom Twym języku. Opowieści o nędzarzach-szczurojadach i ich Złotorękich panach. O złym losie, miłości i nienawiści. O niewoli w trybach przekładni i kół zamachowych mechanizmu światem zwanego.”

No i to powala, zwłaszcza pierwszy tekst!!!
No i co było robić? Nie mogłem się powstrzymać. Zakupiłem.

Wrażenia:
Książka na bank nie jest o tym, na co wygląda. Nie ma tam tak wiele o Technologii jakby się mogło zdawać, raczej o magii a tak naprawdę o spójnym połączeniu jednego i drugiego.
Z przydatnych nam smaczków można znaleźć takie rzeczy jak: prąd telemetryczny sprowadzający wizje; półgolemy (coś jak cyborgi); kasty np. złotorękich (właściciele kompleksów fabrycznych), technomagów (konstruktorów/wynalazców); mechaniczne owady, broń, zaklinaczy itp.
Świat jest wynaturzony i ekstremalnie dziwaczny, przez co z pierwszego zaskoczenia, jako czytelnik nastawiony na coś innego, przeszedłem w znużenie i zniechęcenie. Jednak po pokonaniu kilkunastu stron akcja powieści nabiera kształtów i niezwykłego tempa aż do skądinąd przewidywalnego zakończenia.

Tak czy inaczej powyższą pozycje polecam każdemu do przeczytania, bo choć nie nawiązuje ona do klimatów postapokaliptycznych i niewiele w niej ze smaczków do wykorzystania dla członków naszej frakcji to warto … naprawdę warto.

Dżazga

Ten pierwszy tekst możńa by do Świętej Księgi właczyć, zajebisty.
Pomyślę nad ta pozycją przy następnej Empikomanii.

I poprosze Panzera, żeby o Lemie zaczął pisać.

Janosz

Biorąc pod uwagę, że Zakonowi Braci Konstruktorów nie jest w tej książce pozytywną stroną to proponowałbym ich raczej zakwalifikować jako heretyków i ostrożnie przytaczać teksty o nich.